easmn-press.gr Ολοκληρωμένη Αγροτική Ενημέρωση
Τελευταία Άρθρα
Γεωργικές Προειδοποιήσεις Φυτοπροστασίας της καλλιέργειας της Ελιάς, εξέδωσε το περιφερειακό κέντρο προστασίας φυτών και ποιοτικού ελέγχου Αχαΐας, για τις περιοχές Αιτωλοακαρνανίας, Αχαΐας, Ηλείας, Μεσσηνίας, Ζακύνθου, Κεφαλλονιάς και Ιθάκης στις 26/05/2020.
Συγκεκριμένα:
Πυρηνοτρήτης
Διαπιστώσεις: Έναρξη γενιάς Στις πεδινές περιοχές ξεκίνησε η ̟πτήση της καρπ̟όβιας γενιάς στις 18 Μαΐου. Το τελευταίο διήμερο (24-25 Μαΐου) παρατηρείται απότομη αύξηση των συλλήψεων του εντόμου στις παγίδες παρακολούθησής του.
Συστάσεις: Η κρισιμότερη περίοδος για την προστασία της παραγωγής από τον πυρηνοτρήτη θεωρείται η περίοδος της καρπόβιας γενεάς, η οποία επιφέρει ουσιαστικές ζημιές στην ήδη διαμορφωθείσα παραγωγή. Μεγαλύτερη ανάγκη προστασίας έχουν ελαιώνες με μέτρια καρποφορία.
Συνιστάται εφαρμογή εγκεκριμένων εντομοκτόνων το διάστημα 28-30 Ιουνίου εναντίον των νεαρών προνυμφών του εντόμου. Επανάληψη σε 14 ή 28 ημέρες (εξαρτάται από το σκεύασμα) εφόσον απαιτείται. Για αποφυγή ανάπτυξης ανθεκτικότητας να τηρείται το όριο του μέγιστου αριθμού εφαρμογών με το ίδιο σκεύασμα και οι επαναληπτικές εφαρμογές (εφόσον απαιτούνται κρινόμενες από την επιμονή υψηλών πληθυσμών του εχθρού μετά τον 1ο ψεκασμό), να γίνονται με εναλλαγή με σκευάσματα από διαφορετική ομάδα δράσης (εναλλακτικά ή συνδυαστικά όπου επιτρέπεται: βιολογικά, οργανοφωσφορικά, πυρεθρινοειδή, σπινοσίνες, νεονικοτινοειδή), όπως αναφέρονται στην σχετική λίστα.
Φυτοπροστατευτικά: Επιλογή από τα εγκεκριμένα σκευάσματα, σύμφωνα με τις οδηγίες του γεωπόνου για την επιλογή κατάλληλου (μη φυτοτοξικού) εντομοκτόνου και δοσολογίας εφαρμογής. Ακολουθείτε πιστά τις οδηγίες της ετικέτας – Εφαρμόζετε, αποκλειστικά, εγκεκριμένα σκευάσματα.
Δείτε ΕΔΩ το Δελτίο
Τι είναι ο Πυρηνοτρήτης:
Πυρηνοτρήτης (Prays oleae)
Αποτελεί τον δεύτερο σοβαρότερο εχθρό της ελιάς μετά τον δάκο. Εχει 3 γενιές, την ανθόβια, την καρπόβια και τη φυλλόβια. Τα ακμαία της 1ης γενεάς ωοτοκούν περί τα 350 αυγά στον κάλυκα των κλειστών ανθέων. Σε 10 ημέρες γίνεται η εκκόλαψη και οι προνύμφες μέσα στο άνθος διατρέφονται με τους ανθήρες, εξέρχονται, μετακινούνται σε άλλο άνθος κ.ο.κ.
Τα εξερχόμενα ακμαία, που σχηματίζονται από τις νύμφες στα κατεστραμμένα άνθη, αποτελούν πλέον τη 2η γενεά, την καρπόβια, και ωοτοκούν περί τα 250 αυγά στον κάλυκα των καρπιδίων. Αυτά σε 5 ημέρες εκκολάπτονται, οι κάμπιες εισέρχονται στο καρπίδιο και αποκόπτουν τα αγγεία που συνδέουν τον ποδίσκο με τον καρπό κατά τη μετακίνησή τους προς τον πυρήνα που ξεκινάει να σχηματίζεται, με αποτέλεσμα την ξήρανση, το μαύρισμα και την πτώση του πολύ μικρού καρπού (πιπέρι).
Αν δεν κοπούν τα αγγεία, η κάμπια κατατρώγει τον πυρήνα που είναι στο στάδιο της σκλήρυνσης. Μία κάμπια μόνο φθάνει στον πυρήνα. Κατόπιν μετακινείται και εξέρχεται ανοίγοντας οπή στον καρπό, κοντά στον ποδίσκο. Οι καρποί αυτοί, με κατεστραμμένα τα αγγεία τους, μαυρίζουν, συρρικνώνονται και πέφτουν κατά τον Σεπτέμβριο – Οκτώβριο, δημιουργώντας έτσι τη δεύτερη καρπόπτωση.
Τα ακμαία, πλέον, της 3ης γενεάς, της φυλλόβιας, εμφανίζονται περί τα μέσα με τέλη Οκτωβρίου, αφού οι κάμπιες έχουν ολοκληρώσει την ανάπτυξή τους σε 3-4 μήνες συνολικά, και ωοτοκούν στο παρέγχυμα των φύλλων. Οι νεαρές κάμπιες λειτουργούν ως φυλλορήκτες, χωρίς να καταστρέφουν την επιδερμίδα του φύλλου.
Κατά τον Μάρτιο, οι ανεπτυγμένες κάμπιες ενώνουν με νήματα 2-3 φύλλα, νυμφώνονται και τα ακμαία που εξέρχονται αποτελούν τη νέα ανθόβια γενεά. Οι ζημιές της φυλλόβιας γενεάς είναι μικρές σε σχέση με τις αντίστοιχες της ανθόβιας και της καρπόβιας.
Γίνεται αντιληπτό ότι μεγάλος πληθυσμός του εντόμου της ανθόβιας γενεάς προκαλεί σοβαρές ζημιές στους καρπούς, είτε στα καρπίδια (θερινή πτώση) είτε στους ανεπτυγμένους (φθινοπωρινή πτώση). Και αν σε πλούσια καρποφορία η θερινή πτώση ευνοεί τους καρπούς που μένουν στο δένδρο για απόκτηση καλύτερου μεγέθους (επιζητούμενο, προπάντων, στις βρώσιμες ποικιλίες), στη φθινοπωρινή πτώση οι ζημιές είναι σοβαρές και επιδρούν αρνητικά στο τελικό προϊόν, είτε στη βρώσιμη ελιά (ποσοτική και ποιοτική ζημιά), είτε στην ελαιοποιήσιμη, αφού, πέραν της ποσότητας, επηρεάζεται σαφώς και η ποιότητα του παραγόμενου ελαιολάδου.
Για τον προσδιορισμό του ακριβούς χρόνου των επεμβάσεων σημαντικό ρόλο παίζουν φερομονικές παγίδες, μέσω των οποίων παρακολουθείται η διακύμανση του πληθυσμού των αρρένων ακμαίων.
Συνιστώνται ψεκασμοί εναντίον της ανθόβιας γενεάς στο «κρόκιασμα» (όταν αρχίζουν να «σκάνε» το 5-10% των ανθέων) και εναντίον της καρπόβιας γενεάς στο «σκάγι» (όταν έχει πέσει το 90-95 % των ανθέων).
Δείτε ΕΔΩ σχετικό Δελτίο Γεωργικών Προειδοποιήσεων Φυτοπροστασίας της καλλιέργειας της Ελιάς, του περιφερειακού κέντρου προστασίας φυτών και ποιοτικού ελέγχου Αχαΐας.
Σχετικά με τον Πυρηνοτρήτη: Β. Γκουρνέλος, Γεωπόνος, Α.Σ. Μεσολογγίου-Ναυπακτίας »Η Ένωση»
