Το παθογόνο που προκαλεί το Γλοιοσπόριο είναι ο μύκητας Gleosporium olivarum.
Η ασθένεια δεν εμφανίζεται μόνο τα τελευταία 2-3 χρόνια. Η πρώτη αναφορά έγινε το 1899 στην Πορτογαλία, ενώ στην Ελλάδα το 1920 στην Κέρκυρα. Η ασθένεια είναι γνωστή και σαν «παστέλα». Ο μύκητας προσβάλει τόσο τις επιτραπέζιες, όσο και τις ελαιοποιήσιμες ποικιλίες. Με ευνοϊκές συνθήκες όπως βροχές ή υψηλή υγρασία, ήπια θερμοκρασία, υψηλή πίεση μολύσματος και σοβαρές προσβολές από δάκο κατά τη διάρκεια της ωρίμανσης των καρπών, η ασθένεια μπορεί να προκαλέσει ολική απώλεια παραγωγής καρπών.
Ο μύκητας προσβάλει κυρίως ώριμους καρπούς. Λιγότερο προσβάλλονται τα άνθη, τα φύλλα, οι ποδίσκοι και νεαροί κλαδίσκοι.
- Προσβολές στους καρπούς: Αρχίζουν με την εμφάνιση σε ένα σημείο της επιφάνειας με μορφή κηλίδας χρώματος καστανέρυθρου, η οποία εξαπλώνεται ταχύτατα στο μεγαλύτερο μέρος της ή και σε ολόκληρο τον καρπό. Οι προσβεβλημένοι ιστοί βυθίζονται εύκολα και αποκτούν έντονη, συχνά σε ομόκεντρους κύκλους, ρυτίδωση και μέσα σε λίγες μέρες καλύπτονται από τις καρποφορίες του μύκητα που εμφανίζονται σαν μαύρα στίγματα. Οι προσβεβλημένοι καρποί πέφτουν εύκολα στο έδαφος, ακόμα και στα πρώτα στάδια της προσβολής. Όσοι καρποί δεν πέσουν, παραμένουν πάνω στο δένδρο και μουμιοποιούνται.
- Προσβολές στα άνθη: Η ασθένεια προκαλεί ξήρανση και πτώση στα άνθη, αλλά το σημαντικότερο πρόβλημα είναι ότι ο μύκητας μεταφέρεται από τα άνθη στους καρπούς όπου παραμένει σε λανθάνουσα κατάσταση μέχρι την ωρίμανση.
- Προσβολές στα φύλλα: Στα φύλλα οι κηλίδες έχουν καστανό χρώμα, αρχίζουν από την κορυφή και καλύπτουν μέχρι και το μισό του ελάσματος. Την άνοιξη παρατηρείται αποφύλλωση των κλάδων και μερικές φορές στο φλοιό σχηματίζονται κηλίδες καστανές σε διάφορα μεγέθη. Οι προσβολές στα φύλλα δεν έχουν οικονομική σημασία.
Ο Δάκος εντείνει το πρόβλημα καθώς η μόλυνση βρίσκει πρόσφορο έδαφος στα νύγματα στην επιφάνεια του καρπού. Οι επιτραπέζιες ποικιλίες χάνουν το μεγαλύτερο μέρος της εμπορική τους αξία, ενώ οι ελαιοποιήσιμες δίνουν λιγότερο λάδι και υποβαθμισμένο (οξέα).
Αντιμετώπιση με χημικά μέσα: Η χρήση και η εναλλαγή των τύπων χαλκούχων σκευασμάτων καθόλη την διάρκεια του χρόνου εκτός την εποχή της ανθοφορίας και της συγκομιδής. Η χρήση μυκητοκτόνων πριν την περίοδο της ανθοφορίας και κατά το δέσιμο.
Αντιμετώπιση με καλλιεργητικές τεχνικές: Κατάλληλο κλάδεμα που να εξασφαλίζει την ροή αέρα στο εσωτερικό του δένδρου και να μπορούν να περνούν οι ακτίνες του ήλιου ώστε να μειωθούν τα ποσοστά υγρασίας.
Γκουρνέλος Βασίλειος, Γεωπόνος